Περίεργοι Συλλογισμοί για έναν Φύλακα της Νύχτας

22/09/09 by arpokratis

Όταν μια φαινομενικά αδιάφορη και κοινότυπη λεπτομέρεια εμφανίζεται μπροστά σου, ξανά, και ξανά, και ξανά, τότε παύει να είναι σύμπτωση. Μοιάζει λες και αυτός που κινεί τα νήματα της ζωής να προσπαθεί να τραβήξει την προσοχή σου σε μια μόνο λεπτομέρεια.
Αυτό ακριβώς μου συνέβη όταν για περισσότερο από ένα μήνα, οι έρευνες μου (αλλά και απλές καθημερινές στιγμές) με οδηγούσαν στο ίδιο θέμα, την κουκουβάγια!
Όλα ξεκίνησαν παρακολουθώντας την βραβευμένη τηλεοπτική σειρά Twin Peaks του γνωστού παράξενου σκηνοθέτη David Lynch. Όσοι δεν θυμάστε, πρόκειται για μια από τις πιο ασυνήθιστες σειρές όλων των εποχών με κεντρικό θέμα τις προσπάθειες ενός πράκτορα του FBI να ανακαλύψει τον δολοφόνο μιας κοπέλας σε μια επαρχιακή πόλη. Στο ένατο επεισόδιο του δεύτερου κύκλου λοιπόν, ο πρωταγωνιστής μαθαίνει πως περίεργα μηνύματα από το δάσος της περιοχής φτάνουν στις ειδικές κεραίες παρακολούθησης του διαστήματος που έχει εγκαταστήσει ο στρατός.
Ένα από αυτά τα μηνύματα έλεγε: «Οι Κουκουβάγιες Δεν Είναι αυτό που Δείχνουν!»
Έκτοτε, όλα στην σειρά περιφέρονται γύρω από αυτό το μοτίβο, και ο τοτεμικός χαρακτήρας της κουκουβάγιας μονοπωλεί στο παρασκήνιο της υπόθεσης.
Αν θέλετε να διαβάσετε περισσότερα για τον συμβολισμό αυτού του όμορφου και μάλλον παρεξηγημένου πουλιού, σας προτρέπω να ανοίξετε το σχετικό λήμμα από το καλά ενημερωμένο Bestiario (1971) του Jean-Paul Clebert.
Εδώ δεν θα ασχοληθούμε με τον συμβατικό συμβολισμό της κουκουβάγιας! Ο τρόπος σκέψης της Αποφένειας ζητά από τον ψυχοναύτη των υψηλών παραδοξοτήτων να βρει διαφορετικού είδους πληροφορίες επιδιώκοντας την αναγνώριση του μοτίβου. Ποιο είναι αυτό;
Το 1982, ο Ridley Scott μεταφέρει στην Μεγάλη Οθόνη την δική του εκδοχή από το έργο του Philiph Dick, Do Androids Dream of Electric Sheep? με τίτλο Blade Runner – ο Scott δεν είχε διαβάσει ποτέ του το μυθιστόρημα του Dick!
Και ενώ στο βιβλίο αναφέρετε πως οι κουκουβάγιες ήταν μυστηριωδώς τα πρώτα θύματα της μεγάλης πυρηνικής καταστροφής, στην ταινία, ο πρωταγωνιστής κυνηγός φτάνοντας στην μεγάλη πυραμίδα του Tyrell θα συναντήσει ένα ημί-οργανικό αντίγραφο (replicant) κουκουβάγιας!
Ο Scott δήλωσε κάποτε πως το πουλί αποτελούσε το έμβλημα του Tyrell, λεπτομέρεια που είναι σημαντικό να την θυμάστε…
Τέσσερα χρόνια αργότερα, ο δημιουργός του Muppet Show, Jim Henson συνθέτη ένα οπτικό θαύμα (βασισμένος σε κλασσικά έργα όπως την Αλίκη στην Χώρα των Θαυμάτων, αλλά και τους πίνακες ψευδαισθησιλογίας του Maurits C. Escher) με τίτλο The Labyrinth.
Σ’ αυτό, ο αντιήρωας, βασιλιάς των καλικατζάρων Jareth, μπορεί και επισκέπτεται τον κόσμο μας μεταμορφωμένος σε λευκή κουκουβάγια, σύμβολο που εμφανίζεται πάλι σε μια άλλη πολυσυζητημένη ταινία…
Το 2001 ένας ακόμη γνωστός δημιουργός της 7ης τέχνης, ο (προσέξτε το όνομα) Christopher Columbus μεταφέρει στον κινηματογράφο την επιτυχία Harry Potter (από τον ίδιο σκηνοθέτη περιμένουμε το 2011 το αρκετά περίεργο έργο Ripley’s Believe It or Not!). Το τοτεμικό μας πλάσμα εμφανίζεται ξανά, αυτή την φορά σαν το προσωπικό familiar του νεαρού μάγου αλλά και το ολοζώντανο αναλόγιο του καθηγητή Dumbledore (βλ. και Ο Ημίαιμος Πρίγκιψ).
Εύλογα στο σημείο αυτό θα αναφωνήσετε πως δεν υπάρχει κάτι το παράξενο σ’ όλες αυτές τις συμπτώσεις. Η κουκουβάγια άλλωστε είναι ένα αρχαίο σύμβολο σοφίας που συναντάτε παντού και από πάντοτε. Καμιά διαφωνία σ’ αυτό!
Όμως, εδώ δεν αναζητούμε κάποια γραμμική συνομωσία αλλά να βρούμε νόημα σε ένα σύνολο φαινομενικά αταίριαστων γεγονότων. Ordo ab Chao όπως λένε και κάποιοι φίλοι μου Τέκτονες!
Μα ας περάσουμε σε ποιο βαθιά νερά…
Το 2000 ο γνωστός συνομωσιολόγος και υπεύθυνος της ιστοσελίδας www.infowars.com, Alex Jones, κυκλοφόρησε το ντοκιμαντέρ Dark Secrets: Inside Bohemian Grove στο οποίο παρουσιάζει για πρώτη φορά στο κοινό εικόνες (από κρυφή κάμερα) μέσα από το Bohemian Grove, μια καλά προφυλαγμένη περιοχή της κεντρικής Αμερικής όπου η ελίτ της πολιτικής και οικονομικής σκηνής των ΗΠΑ τελεί μια περίεργη παγανιστική (;) γιορτή μπροστά στο γιγάντιο άγαλμα μιας κουκουβάγιας!
Η λεπτομέρεια αυτή έκανε πολλούς να υποστηρίξουν πως η εμφάνιση της κουκουβάγιας στο Blade Runner (όπως και η πυραμίδα) σχετίζεται με τους Ιλλουμινάτι.
Θέλοντας να μάθω περισσότερες πληροφορίες επί του θέματος, ζήτησα την βοήθεια του Νικόλαου Λάου ο οποίος από το 2008, ηγείται της Τεκτονικής Εταιρείας των Ιλλουμινάτων – Societas Masonica Illuminatorum. Ως απάντηση στην ερώτηση μου ο κ. Λάος μου διευκρίνισε πως τα παραδοσιακά σύμβολα των Πεφωτισμένων ήταν «ο οφθαλμός εντός ακτινοβόλου τριγώνου, το περιστέρι που φέρει κλάδο ελιάς και παριστάνεται δίπλα στον ήλιο, και η κουκουβάγια της Παλλάδας Αθηνάς που έχει να κάνει με τον βαθμό του Αθηναίου και την απόδοση τιμής προς την κλασσική ελληνική φιλοσοφία και δημοκρατική πολιτεία».
Διατηρώ ορισμένες επιφυλάξεις για τα πρώτα δυο, κυρίως διότι, τα μοναδικά σύμβολα που έχουν σωθεί από τους Ιλλουμινάτι είναι τρία μετάλλια και ένα λιτά εικονογραφημένο βιβλίο με την ίδια ακριβώς παράσταση: ένα ανοιχτό βιβλίο (με τα αρχικά P.M.C.V. δηλαδή «per me caeci vident» που σημαίνει «μέσα από μένα ο τυφλός βλέπει») και μια κουκουβάγια!
Ο οφθαλμός μέσα στο τρίγωνο είναι το Μάτι της Πρόνοιας του Θεού (ενώ το τρίγωνο παριστά την Αγία Τριάδα) και εμφανίζεται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο στην χριστιανική τέχνη αρκετούς αιώνες πριν τους Ιλλουμινάτι – χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο πίνακας Δείπνο στους Εμμαούς (1525) του Jacopo Pontormo.
Μήπως τελικά δεν υπάρχει κάτι αληθινά το μυστηριώδεις στις κουκουβάγιες; Μήπως ο άνθρωπος απλά τις επέλεξε για να μεταφέρει μια διαχρονική αλήθεια: την σπουδαιότητα της γνώσης.
Κι όμως, αφεθείτε λίγο στην δίνη της ινφοέκστασης που προσφέρει ο κυβερνοχώρος και αν ερευνήσετε προσεχτικά θα βρείτε ορισμένες πολύ περίεργες συζητήσεις.
Για παράδειγμα εδώ, τον περασμένο Μάρτιο ο υπεύθυνος της ιστοσελίδας αφού δημοσίευσε μια παράξενη εμπειρία που είχε με κουκουβάγιες, δέχτηκε τα ακόμη πιο παράξενα σχόλια του συγγραφέα Whitley Strieber (ψάξτε να βρείτε το βιογραφικό του καθώς είναι εξαιρετικά ασυνήθιστο) ο οποίος ανέφερε πως κουκουβάγιες (συνήθως τρεις) παρατηρούνται συχνά όταν εμφανίζονται UFOs, ενώ μεταξύ των επαφικών λέγεται πως οι Γκρίζοι χρησιμοποιούν τα μάτια της κουκουβάγιας για να παρακολουθούν τους ανθρώπους!
Γιατί να εμφανίζονται κουκουβάγιες εκεί όπου συμβαίνει κάτι παράδοξο; Γιατί η κουκουβάγια συνδέθηκε στο κοινωνικό μας ασυνείδητο με την πυραμίδα και τον πανεπόπτη οφθαλμό; Ευθύνονται γι’ αυτό οι φυσικές της ιδιότητες και οι δεισιδαιμονίες των παλαιών; Ή συμβαίνει κάτι άλλο, κάτι… ανώτερο; Ομολογώ πως δεν έχω να σας δώσω μια ασφαλή απάντηση. Παρόλ’ αυτά, παρατηρώ πως το σύμβολο συνεχίζει να επαναλαμβάνετε σχεδόν μεθοδικά…
Στα μέσα Αυγούστου 2009, ένα περίεργο αγρογλυφικό εμφανίστηκε στο Woodborough Hill της Αγγλίας. Είχε την μορφή μιας κουκουβάγιας! Σχεδόν στο σύνολο τους, τα crop circles είναι ανθρώπινες κατασκευές. Πολλοί πιστεύουν όμως –μαζί και εγώ– πως τα σχήματα που οι σχεδιαστές τους διαλέγουν, μεταφέρουν ένα είδος μηνύματος.
Πρόκειται για μετα-σκέψης, για μια εκδηλωμένη γεωμετρία του ασυνειδήτου της Γαίας με το οποίο εν αγνοία τους έρχονται σε συντονισμό οι σχεδιαστές. Φυσικά, δεν είναι αυτός ο κανόνας, όμως αν μελετήσετε συστηματικά το φαινόμενο, θα παρατηρήσετε πως τα θέματα που επιλέγονται δεν είναι τυχαία, παρά εκφράζουν κοσμικές έννοιες μεταφυσικής και ανώτερης φυσικής φιλοσοφίας… σαν κάτι Άλλο να προσπαθεί να μας μιλήσει μέσα από την «τυχαιότητα» και τα «λάθη».
Καταλαβαίνω λοιπόν πως μπορεί να μην υπάρχει ένα λανθάνον μυστικό στην επαναλαμβανόμενη παρουσία της κουκουβάγιας στα έργα και τις πράξεις των ανθρώπων. Φαίνεται όμως πως πίσω από όλες αυτές τις φαινομενικά αθώες εκδηλώσεις υπάρχουν ορισμένα κοινά στοιχεία που έχουν να κάνουν με την υπερβατική γνώση, την διαίσθηση και τις δυνάμεις της Εκάτης, της βασίλισσας της νύχτας.
Θυμηθείτε εδώ εκείνο το παράξενο ανάγλυφο από την Μεσοποταμία που παριστά ένα φτερωτό θηλυκό θεό-δαίμονα να περιστοιχίζετε από κουκουβάγιες. Τα πρώτα ίχνη του μοτίβου (pattern) είχαν εμφανιστεί στην αρχαιότητα. Τώρα το μόνο που μένει είναι να κατανοήσουμε αν υπάρχει κάποιος εκεί έξω που το επαναλαμβάνει μπροστά στα μάτια μας για τους δικούς του σκοπούς ή αν μέσα βαθιά στον νου μας υφίσταται εμφυτευμένη μια κάποια μακροεντολή που ενεργοποιείται ξανά και ξανά και ξανά για λόγους που ίσως δεν μάθουμε ποτέ…

Related Posts

Tags

Share This