Η Μεταφυσική της Γέφυρας

02/01/14 by Γιώργος Ιωαννίδης

Η γέφυρα είναι ο τρόπος που ενώνει δυο σημεία και το επιτυγχάνει μέσα από την ισορροπημένη συνάντηση των προεκτάσεων τους. Γι’ αυτό και η ίδια δεν ανήκει σε καμία από τις δυο πλευρές παρά τις αλλάζει σε κάτι νέο, ξέχωρο από αυτό που είναι ήδη – τις ωθεί στο να αποτελέσουν συνέχεια του ενός και ίδιου δρόμου.
Κάπως έτσι και στην οριζόντια διαδρομή της, οι άνθρωποι αναγνώρισαν το στοιχείο του Έρωτα και κατά συνέπεια την δυναμική της υπέρβασης. Όπως η σκάλα και το δέντρο, έτσι και η γέφυρα οδηγεί αλλού, όχι αντικριστά αλλά αντιπέρα, όχι σ’ αυτό τον κόσμο αλλά σε ένα διαφορετικό. Μόνο που στην πραγματικότητα δεν αναφερόμαστε ποτέ σε άλλο τόπο αλλά σε άλλο τρόπο.
Κανένας που βαδίζει μια γέφυρα δεν ολοκληρώνει την πορεία μένοντας ίδιος – έχει αποκτήσει (έστω και ασυνείδητα) την εμπειρία του τρόπου ένωσης των πραγμάτων που είναι η έξοδος από το σταθερό σημείο, το άκαμπτο Εγώ.
Γέφυρα βέβαια είναι και ο άνθρωπος, με γέφυρες του τις πέντε αισθήσεις. Με αυτές γεφυρώνει τις αποστάσεις ανάμεσα στον εσωτερικό και τον εξωτερικό κόσμο. Όπως όμως χωρίς διαβάτη οι δρόμοι είναι άδειοι και νεκροί, έτσι και τις σχέσεις των ανθρώπων την κάνει ουσιαστική η προσωπική επαφή, η παρουσία μέσα στον διάλογο.
Όλα αυτά (και άλλα πολλά) σηματοδοτεί ένας ποντίφικας (από το λατινικό pons η γέφυρα και facere κατασκευάζω) στο γάμο δυο ανθρώπων. Κάνει αισθητή, και γι’ αυτό γεφυρώνει, την αληθινή τους θέληση για ένωση. Αυτός είναι ίσως και ο βαθύτερος κι εσωτερικός λόγος που οι άνθρωποι χτίζουν από πάντα γέφυρες: για φτάσουν στο Άλλο και να φέρουν στο εδώ και το τώρα ότι διασκορπίστηκε, ότι βρέθηκε μακριά. Να επανενώσουν με λίγα λόγια τον διαφοροποιημένο κόσμο σε μια και αδιαφοροποίητη συνέχεια.