Αναζητώντας την Μεταφυσική Πλευρά του 2012

01/01/12 by Γιώργος Ιωαννίδης

Η συνέντευξη που ακολουθεί (με ερωτήσεις του αδελφικού φίλου Μηνά Παπαγεωργίου) δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Φαινόμενα (το ειδικό εβδομαδιαίο ένθετο του Ελεύθερου Τύπου) λίγες ώρες πριν την είσοδο της χώρας μας στο πολυαναμενόμενο 2012…

Κύριε Ιωαννίδη, από όσο γνωρίζω παρακολουθείτε χρόνια τώρα το Φαινόμενο 2012. Μάλιστα, έχετε επιμεληθεί και συμμετέχει σε ένα συλλογικό βιβλίο των εκδόσεων Αρχέτυπο με τίτλο 2012: Τι Αλήθεια Θα Γίνει; Με την σειρά μου, θα ήθελα να σας ρωτήσω, τι αλήθεια θα γίνει το 2012;
Είναι γεγονός πως παρακολουθώ στενά το Φ2012 (μάλιστα διατηρώ στο περιοδικό mystery μια μηνιαία στήλη επί του θέματος) καθώς αποτελεί, ή πιο σωστά, έχει αναδειχθεί στο μεγαλύτερο μυστήριο των τελευταίων ετών. Σίγουρα όμως δεν είναι το τελευταίο μεγάλο μυστήριο αφού αυτό πιστεύω πως είναι ο θάνατος και η ζωή μετά!
Όσον αφορά τώρα την ερώτηση σου… θεωρώ πως στις 21/12/2012 δεν πρόκειται να συμβεί κάποια εξωτερική καταστροφή Βιβλικών διαστάσεων, παρά μια εσωτερική αποκάλυψη σ’ όλους εκείνους που δεκαετίες τώρα πίστεψαν και εργάστηκαν πάνω στην ιδέα μιας επερχόμενης Αλλαγής.

Θεωρείτε δηλαδή πως οι καταστροφολογικές θεωρίες είναι όλες λανθασμένες και πως μόνο η μεταφυσική πλευρά του Φαινομένου μπορεί να επαληθευτεί;
Ακριβώς! Υπάρχουν δυο γενικοί τρόποι προσέγγισης του 2012, η εσχατολογική και η μεταφυσική. Η πρώτη παρουσιάζει το 2012 ως το Σημείο Ω, δηλαδή το τέρμα του πολιτισμού μας έτσι όπως τον γνωρίζουμε – γεγονός που αναμένετε να συμβεί μέσω μιας κάποιας φυσικής καταστροφής, όπως η πτώση ενός μετεωρίτη, η μετατόπιση των πόλων ή κάποια άλλη μορφή κοσμικής συντέλειας.
Από την άλλη πλευρά, η μεταφυσική προσέγγιση αντιμετωπίζει το 2012 ως το Σημείο 0, σαν την κομβική στιγμή της ανθρώπινης ιστορίας δηλαδή όπου η συνείδηση θα περάσει σ’ ένα διαφορετικό επίπεδο λειτουργίας.
Για τους πρώτους, η επιστήμη έχει δώσει σαφείς απαντήσεις πως καμία μεγάλη απειλή δεν καραδοκεί τον πλανήτη μας στο άμεσο χρονικό διάστημα. Για τους μεν δεύτερους όμως, τα πράγματα είναι κάπως πιο περίπλοκα.

Έχω ακούσει συγγραφείς να ισχυρίζονται πως το 2012 θα περάσουμε στην 5η Διάσταση ή πως θα ανοίξουν κάποιες Πύλες μέσω των οποίων ορισμένοι εκλεκτοί θα έρθουν σε επαφή με ανώτερα όντα. Πιστεύετε πως μπορεί να συμβεί κάτι τέτοιο;
Νομίζω πως αυτά και άλλα παρόμοια σενάρια είναι αστήρικτες γραφικότητες που αναπαράγονται γιατί ο περισσότερος κόσμος έχει ανάγκη το θαυμαστό όπως επίσης αποζητά την εύκολη λύση που θα την προσφέρει κάποιο πρόσωπο έξω και πέρα από τον ίδιο. Και όλα αυτά, ως άμεση ικανοποίηση των αναγκών μας ή ως αντιστάθμισμα των θυσιών που έχουμε κάνει και των αδικιών που δεχτήκαμε όλο αυτό το διάστημα.
Αυτή ουσιαστικά είναι η παθητική ψυχολογία που γεννά η Μεσσιανική σκέψη! Δεν είναι καθόλου τυχαίο που πολλοί είδαν στο 2012 την επιστροφή του Ιησού – περιμένουμε τον λυτρωτή ακριβώς όπως τα παιδιά ζητάνε κλαίγοντας τον πατέρα τους, κάθε φορά που ο πόνος ή το ανεκπλήρωτο τα πληγώνει
Στην πραγματικότητα όμως, δεν υπάρχει τίποτα το Μεσσιανικό στο 2012. Η προσέγγιση αυτή είναι μια ευτελής αλλοίωση του όλου θέματος που αναπαράγει την πνευματική στασιμότητα στην οποία έχουμε περιέλθει μερικές χιλιάδες χρόνια τώρα.
Ο κόσμος όμως έχει αλλάξει, και κυριολεκτικά βαδίζουμε σ’ ένα καινούργιο Αιώνα σκέψης και ερμηνείας των πάντων. Κατά συνέπεια, το 2012 μπορεί να σηματοδοτήσει την κορύφωση αυτής ακριβώς της Αλλαγής.

Λέτε μπορεί σαν να μην είστε βέβαιος!
Είμαι βέβαιος πως η συνειδησιακή Αλλαγή δεν πρόκειται να συμβεί μέσα σε μια στιγμή αλλά ούτε και ταυτόχρονα σ’ ολόκληρο τον πληθυσμό του πλανήτη. Βλέπεις, όταν μιλάμε για πνευματικά ζητήματα, δεν τίθεται θέμα βιασύνης. Όταν λοιπόν αναφερόμαστε στο 2012 ως το Σημείο 0, δεν περιγράφουμε μια συγκεκριμένη απτή χρονική στιγμή παρά αναφερόμαστε στον συμβολικό χρόνο.
Όπως ακριβώς συμβαίνει με το ρολόι μας στον τοίχο – το ρολόι δεν είναι ο χρόνος, έτσι και το 2012 δεν είναι μια Πύλη! Αποκτά όμως αυτή την σημασία και λειτουργεί ως ένα σημείο αναφοράς, όταν θέλουμε να σηματοδοτήσουμε κάτι. Στην συγκεκριμένη περίπτωση, το εξελικτικό πέρασμα σε κάτι άλλο.

Θα μπορούσατε να μας δώσετε ένα παράδειγμα για να το καταλάβουμε καλύτερα αυτό;
Προσέξτε: στις 11 Νοεμβρίου 2011 -μια άλλη ημερομηνία για την οποία ολόκληρος ο κόσμος συζητούσε δεκάδες απίστευτες θεωρίες- εκατοντάδες άνθρωποι σε Ευρώπη, Ασία και Αμερική πραγματοποιήσανε συντονισμένους διαλογισμούς με σκοπό την επαφή με υπερβατικές καταστάσεις.
Σε αρκετές περιπτώσεις, το αποτέλεσμα ήταν θετικό. Γιατί; Υπήρχε κάτι στην συγκεκριμένη ημερομηνία που την έκανε πιο σημαντική από οποιαδήποτε άλλη; Ασφαλώς όχι! Αποτέλεσε όμως ένα σημείο αναφοράς, συνδέοντας διαφορετικούς ανθρώπους υπό μια κοινή κατάσταση και σκοπό.
Το συλλογικό ενδιαφέρον και η ψυχική ενέργεια που επενδύθηκε συνειδητά και μη πάνω στο 11/11/11 το διαφοροποίησε από οποιαδήποτε άλλη χρονική στιγμή. Τι ποιο ιδανικό λοιπόν για τελετές εσωτερικού χαρακτήρα.

Και το αποτέλεσμα όλων αυτών είπατε πως ήταν θετικό… τι εννοείτε με αυτό;
Ξανά, μην πάει ο νους σου στην θαυματουργία. Η πνευματική ζωή δεν είναι όπως την απεικονίζει το Χόλλυγουντ που επενδύει στον επιδερμικό εντυπωσιασμό.
Εδώ το θετικό το εννοεί ο καθένας διαφορετικά. Άλλοι ως εσωτερική γαλήνη, άλλοι ως ενισχυμένη αστρική περιήγηση, και άλλοι ως κάποιας μορφής εκστατική αποκάλυψη. Το θέμα είναι πως, αν εκπαιδεύσουμε το σώμα και το νου κατάλληλα, είναι εφικτό το άτομο να βιώσει εναλλακτικές καταστάσεις συνειδητότητας που θα περάσουν την προσωπικότητα σε νέα επίπεδα αντίληψης.
Πλέον μιλάμε για την μυητική διαδικασία, και η υπό αυτή την οπτική, το 2012 μπορεί να αποτελέσει μια μυητική πύλη για όλους όσους το αντιμετωπίσουν έτσι!

Και τι γίνεται με αυτούς που δεν βλέπουν το όλο θέμα μέσα από αυτή την σκοπιά;
Δεν νομίζω πως υπάρχει εδώ μια απάντηση που να καλύπτει όλες τις περιπτώσεις. Συνήθως όμως, οι μοιρολάτρες της Συντέλειας επιθυμούν ασυνείδητα την καταστροφή ως λύτρωση και έξοδο από τον κύκλο των παθών. Ταυτόχρονα, μειώνουν το συναίσθημα της κοσμικής ασημαντότητας που βιώνουν! Λένε δηλαδή πως από την στιγμή που όλη η πλάση θα διαλυθεί για να αποδοθεί κρίση, τότε ο άνθρωπος πρέπει να είναι κάτι το εξαιρετικά σπουδαίο.
Γι’ αυτό ακριβώς η ψυχολογία στις χιλιαστικές σέκτες εντείνετε πάντα σε περιόδους όπως αυτή που ζούμε σήμερα. Από την μια νιώθουν οι εκλεκτοί του Θεού. Ταυτόχρονα όμως, πανικοβάλλονται στην ιδέα πως δεν θα συμβεί τίποτα. Φανταστείτε το ψυχικό κενό, την απόγνωση ίσως ακόμη και το αίσθημα της προδοσίας που θα νιώσει ένα τέτοιο άτομο την στιγμή που θα επιβεβαιωθούν οι φόβοι του. Έτσι, η θλίψη θα μετατραπεί σε οργή που αν δεν εκδηλωθεί ως γκρέμισμα των ειδώλων, τότε μπορεί να στραφεί στον ίδιο του τον εαυτό με καταστροφικές συνέπειες για την υγεία του!
Γι’ αυτό λοιπόν, θεωρώ πως δεν πρέπει να περιμένουμε τίποτα απολύτως από το 2012 γιατί από την φύση του δεν μπορεί να μας προσφέρει κάτι. Είμαστε εμείς που του αποδίδουμε νόημα, και μπορούμε να αδράξουμε αυτή την ευκαιρία για να περάσουμε τους εαυτούς μας ένα βήμα παραπέρα.