Η Απόκρυφη Ιστορία της Μελαγχολίας
«Δύσκολα μπορώ να συλλάβω οποιοδήποτε είδος ομορφιάς στην οποία δεν υπάρχει η μελαγχολία» έγραψε κάποτε ο Charles Baudelaire, αναφερόμενος στο φαινόμενο που έχει συναρπάσει φιλόσοφους, καλλιτέχνες, μουσικούς, ποιητές και συγγραφείς από την εποχή του Αριστοτέλη έως σήμερα.
Στον σύγχρονο κόσμο, η μελαγχολία συχνά ταυτίζεται με την παθολογική κατάθλιψη, όμως στην ιστορία του Δυτικού πολιτισμού, ήταν πάντοτε παρούσα σε ύστατες καταθλιπτικές καταστάσεις όπως και σε ακραία μανιακά επεισόδια.
Για περισσότερο από δυο χιλιάδες χρόνια, η μελαγχολία ήταν κομμάτι της θεωρίας των χυμών που όριζε πως το σώμα και το μυαλό βρίσκονται συνδεδεμένα με μυστηριακούς δεσμούς που εξηγούσαν κάθε ποιότητα στον χαρακτήρα των ανθρώπων, τις τάσεις, την συναισθηματική και νοητική τους συμπεριφορά, τις δυσμορφίες κ.ο.κ.
Παραδοσιακά, πολλών ειδών ασθένειες ερμηνεύονταν ως ανισορροπία της ζωικής ενέργειας, και κάπως έτσι, η μελαγχολία απέκτησε μια πολύπλοκη εσωτερική και φιλοσοφική σημασία. Μετατράπηκε στην ασθένεια της ψυχής, τον θρίαμβο του εσωτερικού σκοταδιού πάνω στο «θεϊκό» φως της λογικής, την πηγή της ιδιοφυίας αλλά και αυτό που γεννά την τρέλα, την Κρόνεια αρχή της έκστασης, και των παθών, το σκοτεινό στοιχείο της ανθρώπινης φύσης κ.ο.κ.
Στο βιβλίο αυτό λοιπόν, η Πολωνέζα συγγραφέας γνωστών αποκρυφιστικών έργων όπως το Necronomicon Gnosis, Asenath Mason, επικεντρώνει την προσοχή της στο πως ο δυτικός εσωτερισμός αντιμετώπισε την μελαγχολία.
Επιδιώκει να μεταφράσει τους αρχαίους όρους της μελαγχολίας στον σύγχρονο τρόπο σκέψης, και ανακαλύπτει πως η μελαγχολία παίζει κεντρικό κομμάτι στην απόκρυφη φιλοσοφία καθώς αντιπροσωπεύει τα πιο κρίσιμα στάδια της πνευματικής εμπειρίας.
Αλχημεία, Διονυσιακά μυστήρια, βακχικές εκστατικές λατρείες, λυκανθρωπία, πνευματικά ταξίδια στον Κάτω Κόσμο, το Νυχτερινό Ταξίδι της ψυχής, κλιφωθική μύηση, και η μυστική σημασία του Mαύρου Ήλιου, αυτά είναι ορισμένα από τα θέματα που αναπτύσσονται στις 272 σελίδες του εν λόγω έργου.
Για περισσότερες πληροφορίες, πατήστε εδώ.
Related Posts
Tags
Share This
Σχόλιο από Facebook
Vasilis Scheidt
Yπάρχουν κουλτούρες που έχουν βασίσει την εσωτερική τους παράδοση στην Μελαγχολία. Για κάποιους είναι ένα απολυτρωτικό συναίσθημα και για άλλους μια "μαύρη τρύπα" που ρουφάει την ζωική τους ενέργεια.
Όπως κι αν έχει, είναι ένα καθαρά ανθρώπινο χαρακτηριστικό και μάλιστα το πρώτο που βιώνουμε σαν οντότητες. Ένα βρέφος μόλις γεννηθεί αρχίζει να κλαίει! Και το κλάμα αυτό συνεχίζεται για βδομάδες. Σαν ένα πρελούδιο μιας συμφωνίας του Μπάχ…
Σε ποιες κουλτούρες αναφέρεσε??
Σχόλιο από Facebook
Vasilis Scheidt
Δεν μιλάω για Εθνικές-φυλετικές κουλτούρες (αν και καποιοι ίσως τις χαρακτήριζαν έτσι). Δεν παύουν όμως να είναι κουλτούρες με την κανονική σημασία της λέξεως. Η κουλτούρα του gothic για παράδειγμα, βασίζεται σχεδόν εξ ολοκλήρου στις μελαγχολικές τάσεις της. Ο Μπωντλαίρ που αναφέρεις, αλλά και ο σκοτεινός ρομαντισμός ήταν βασική επιρροή. Ο Πόε, η Ντίκινσον,μελαγχολικές μορφές της λογοτεχνίας που μέσα από το έργο τους ανέδειξαν αυτό το συναίσθημα και το απενοχοποίησαν.
Ακόμα και η Σκανδιναβική μυθολογία βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στην έμφυτη μελαγχολία των Βόρειων λαών. Η Ρώσική κουλτούρα, οι μελαγχολικές καντρίγιες των Ανδαλουσιάνων, οι Αρχαίες Ελληνικές τραγωδίες, είναι αδιαμφισβήτητα στοιχεία του πόσο βαθιά έχει εντυπωθεί αυτό το συναίσθημα σαν απολυτρωτικό στην ιστορία αρκετών λαών.
Μόνο σήμερα χαρακτηρίζεται σαν προθάλαμος ψυχικών ασθενειων.
Σχόλιο από Facebook
Georgia Rabavila
Η ΜΕΛΑΝΧΟΛΙΑ ΠΡΟΚΑΛΕΙΤΑΙ ΒΑΣΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΝ.ΟΙ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΟΡΙΖΟΥΝ ΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ.ΑΝ ΛΟΙΠΟΝ Η ΛΟΓΙΚΗ ΔΕΝ ΕΠΙΒΛΗΘΕΙ ΣΤΟ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ ΤΟΤΕ ΚΑΙ Η ΜΕΛΑΝΧΟΛΙΑ ΠΕΡΝΑΕΙ ΣΤΟΝ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ ΩΣ ΠΑΘΗΣΗ.
Σχόλιο από Facebook
Fotis Baltoumas
Και να μην ξεχνάμε τον πίνακα Melencolia I του Albrecht Durer, που είναι γεμάτος συμβολισμούς… αναρωτιέμαι αν θα ασχοληθεί η Mason μαζί του…
Λογικά ναι Φώτη! Όσοι πάντως ενδιαφέρεστε για μια εσωτερική ανάλυση του εν λόγω πίνακα, μπορείτε να δείτε εδώ μερικές σκέψεις μου… http://apopheneia.blogspot.com/2010/04/blog-post_26.html
Σχόλιο από το Facebook
Georgia Rabavila
Ο ΗΧΟΣ ΓΕΝΝΑΕΙ ΤΟ ΣΧΗΜΑ Η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΤΟ ΧΡΩΜΑ ΚΑΙ ΟΙ ΣΚΕΨΕΙΣ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΑΥΤΕΣ ΥΛΗ,ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΑΥΤΗ Η ΥΛΗ ΤΟΥΣ ΔΟΝΕΙΤΑΙ ΣΕ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΕΣ ΣΥΧΝΟΤΗΤΕΣ.
Αν και άκυρη ερώτηση σε σχέση με το συγκεκριμένο post,θα ήθελα να ρωτήσω αν υπάρχει κάποια ελληνική έκδοση για το "morning of the magicians" των Louis Pauwels-Jacques Bergier,γιατί τα αγγλικά μου είναι σε μαύρο χάλι??Θα κάνετε και μια παρουσίαση κάποια στιγμη?Είναι πολύ cult τίτλος..Μιχάλης
Φυσικά και υπάρχει, από τις εκδόσεις Κάκτος, σε μετάφραση του 1990 – κάπως δυσεύρετη σήμερα! Δεν νομίζω πως θα το παρουσιάσω, κυρίως γιατί προβάλω βιβλία που βγαίνουν σήμερα. Ο συγκεκριμένος τίτλος, αν και εξαιρετικά κλασσικός και σημαντικός για το είδος του, ανήκει στο μακρινό παρελθόν…
Σκούρα τα πράγματα δηλ για να βρω το βιβλίο..
(Άλλη μια άσχετη απορία μου…)
Είδα στο public ένα βιβλίο που έχετε γράψει για το νεκρονόμικον…Αλλά δίστασα να το αγοράσω..Όλα αυτά με τα σύμβολα κ τις επικλήσεις δεν μπορεί να είναι πηγή αρνητικής ενέργειας ή είναι καθαρά ερευνητικό σύγγραμμα??Παίζει ρόλο η πίστη του ατόμου??
Η αλήθεια είναι ότι έχοντας διαβάσει το έργο του Λαβκραφτ "τρώγομαι" να μάθω περισσότερα γι' αυτό το σκοτεινό (υποτιθέμενο) βιβλίο του τρελού άραβα Αμπντούλ Αλχραζέντ.
Έχουν δύναμη στις μέρες μας όλα αυτά και πως μπορούν να επηρεάσουν την καθημερινότητα του ατόμου,αλλά και την ίδια του την προσωπικότητα εν τέλει??
Φιλικά Μιχάλης
Το αν η μελέτη μου για το Νεκρονομικόν συμφωνεί με τα πιστεύω σου, μπορείς να το κρίνεις αν απλά ξεφυλλίσεις το βιβλίο και διαβάσεις κάποια αποσπάσματα στην τύχη. Μην σε ανησυχεί η εικονογράφηση, άλλωστε ο φόβος στην (μαγική πλευρά) της Μυθολογίας Κθούλου έχει σκοπό να αφυπνίσει το άτομο, γκρεμίζοντας του τις ψευδαισθήσεις που έχει θεμελιώσει ως πραγματικότητα.
Όπως και να έχει, αν το πάρεις, θα χαρώ να λάβω την άποψη σου για την δουλειά μου.