Μυστήρια του Ήχου

14/09/09 by arpokratis

Τα αλλόκοτα ακουστικά φαινόμενα για τα οποία έγραψε ο Τσάρλς Φορτ στα βιβλία του στις αρχές του 20ου αιώνα δεν ανήκουν σε κάποιο παραμυθένιο παρελθόν. Είναι στοιχεία της καθημερινότητας μας. Απλώς είναι λίγοι αυτοί που τα επισημαίνουν…
Το καλοκαίρι του 1997, ένας αρκετά μυστηριώδης υπόηχος εντοπίστηκε από αμερικάνικα ινστιτούτα ωκεανολογίας, με επίκεντρο μια συγκεκριμένη περιοχή του Ειρηνικού. Ο ήχος αυτός ονομάστηκε Βloop και μέχρι σήμερα παραμένει άγνωστη η πηγή του, η οποία αν και πρέπει να ήταν βιολογικής προέλευσης, δεν αντιστοιχεί σε κανένα από τους ήχους που μπορεί να παράγει κάποιο γνωστό σε εμάς θαλάσσιο ζώο!
Λόγο της τοποθεσίας βέβαια, κάποιοι μίλησαν για το Κάλεσμα του Κθούλου στην βυθισμένη του R’lyeh, ενώ κάποιοι άλλοι, για τους εναπομείναντες ενεργούς μηχανισμούς της καταποντισμένης Λεμούρια…
Πριν μερικούς μήνες, όλοι οι κάτοικοι στην πόλη Leeds της Αγγλίας, παραπονέθηκαν για έναν δυσεξήγητο μεταλλικό ήχο που κάλυπτε την ατμόσφαιρα τις βραδινές ώρες. Μάλιστα, ειδικοί από το Πανεπιστήμιο του Salford μπόρεσαν να μαγνητοφωνήσουν τον ήχο, όμως κανένας ούτε η τοπική αστυνομία, δεν κατάφερε να εντοπίσει τα αίτια.
Το φαινόμενο αυτό συγκαταλέγετε στην κατηγορία των ανεξήγητων ήχων με το όνομα Hum. Πολλές φορές μάλιστα, παρατηρείτε ακόμη και σε κλειστούς χώρους.
Σύμφωνα βέβαια με τον Γερμανικό οργανισμό Interest Group for Research of the Hum Nuisance, το φαινόμενο μπορεί να εξηγηθεί από μια διαταραχή στο τύμπανο του αυτιού. Ξέρετε πολλές διαταραχές όμως που να μπορούν να μαγνητοφωνηθούν;
Παράξενοι αδιευκρίνιστοι ήχοι γίνονται αισθητοί από απομονωμένες κοινότητες ανθρώπων, σύγχρονα επιστημονικά εργαλεία καταγράφουν απίθανους ήχους, ενώ ακόμη πιο σπάνια, ορισμένοι «προικισμένοι» μπορούν και αντιλαμβάνονται αφανείς συχνότητες.
Μόλις πρόσφατα μια αλαφροΐσκιωτη μου εκμυστηρεύτηκε πως ορισμένες φορές βλέπει στις εκπομπές της τηλεόρασης εικόνες φαντασμάτων που αν και τις αποτυπώνει το φιλμ, δεν γίνονται αισθητά από τους παρευρισκόμενους!
Πειραματιστήκαμε με πολλές ταινίες και ντοκιμαντέρ και το αποτέλεσμα ήταν εκπληκτικό: μπορούσε να δει μορφές εκεί που η κάμερα δεν έδειχνε τίποτα!
Ήχοι από το πουθενά μπορούν να καταγραφούν σε ένα απλό κασετόφωνο. Έρευνες στο φαινόμενο αυτό πραγματοποιούνται από το 1941. Τα συμπεράσματα όμως ποικίλουν: κάποιοι πιστεύουν πως πρόκειται για χαοτικά παράσιτα, άλλοι για ακουστικά σκεπτομορφοπλαστικά παράγωγα, και κάποιοι άλλοι για τις ίδιες τις φωνές των νεκρών.
Παράξενοι ήχοι γεμίζουν το κενό πεδίο που μας περιβάλει. Ή μήπως δεν υπάρχει κενό στην φύση;
Στα μέσα του 2010 θα κυκλοφορήσει μια γερμανική ταινία με τίτλο Die Farbe. Πρόκειται για την μεταφορά της ιστορίας του Χ. Φ. Λάβκραφτ Το Χρώμα από το Διάστημα (1927). Ένας μετεωρίτης πέφτει κοντά σε μια φάρμα, μέσα του κρύβεται ένα υλικό από ακαθόριστο χρώμα εντελώς άγνωστο στον ανθρώπινο φασματογράφο! Το χρώμα αυτό τρελαίνει τους ανθρώπους ενώ προκαλεί μια σειρά από αποτρόπαιες μεταμορφώσεις στα ζώα.
Την ταινία αυτή μάλλον λίγοι θα την προσέξουν. Οι περισσότεροι βλέπετε έχουν στραμμένα το βλέμμα τους στους φτηνούς καρπούς του Χόλυγουντ. Πιστεύουμε πως είμαστε υποχείρια των αισθήσεων μας. Οι μύστες γνωρίζουν καλά όμως, πως οι αισθήσεις μας οξύνονται! Στο έργο αυτό η τεχνολογία είναι χρήσιμος συνεργάτης.
Το πρώτο βήμα γίνεται ήδη με το Instrumental TransCommunication. Σύντομα θα βρεθούν οι κατάλληλοι βιοτεχνικοί μηχανισμοί και το αυτί μας θα συλλάβει την μουσική των σφαιρών. Μονάχα, αναρωτιέμαι, θα πρόκειται για αρμονία; Θυμηθείτε το πάθημα του Erich Zann. Ήμαστε άραγε έτοιμοι να απομακρύνουμε τα χέρια μας από τα σφραγισμένα μας μάτια και να αντικρίσουμε τις δυνάμεις που μας περιβάλουν;