Κθούλου (the movie)
Είδα χθες την ταινία Cthulhu (2007) του Dan Gildark, και τολμώ να πω ότι μου άρεσε! Συγκρίνοντας την με το Dagon (2001) του Gordon, καταφέρνει να παρουσιάσει με πιο δυνατό τρόπο την σταδιακή τρέλα στους χαρακτήρες, όπως και να υποβάλει τον θεατή στην αναμονή μιας κορύφωσης η οποία πραγματικά εκπληρώνετε με την εμφάνιση των Αβυσσαίων. Ασφαλώς το μοντάζ, οι διάλογοι και η φωτογραφία θα μπορούσε να ήταν περισσότερο προσεγμένοι και ατμοσφαιρικοί. Η απουσία επίσης της βαριάς λαβκραφτικής ατμόσφαιρας ήταν εξίσου αισθητή, ο κυρίαρχος ρεαλισμός όμως προσέδιδε μια διαφορετική οπτική στην κλασσική απόδοση ανάλογων θεμάτων.
Η ηθοποιία στο σύνολο της ήταν ξύλινη, με αποτέλεσμα να στηρίζεται ολόκληρη η παραγωγή επάνω στην –ευτυχώς– πειστική εκφραστικότητα του πρωταγωνιστή.
Υπήρχε παντελής έλλειψη γνήσιων αποκρυφιστικών στοιχείων –δυστυχώς– ενώ το ερωτικό κομμάτι της ταινίας φαίνεται πως ήταν περισσότερο «σφήνα» του σκηνοθέτη για να δικαιώσει τις προσωπικές του ερωτικές επιλογές παρά για να ενισχύσει το σενάριο με οποιοδήποτε τρόπο (αν και η άρνηση της ετεροφυλίας του καθηγητή Russ θα μπορούσε να συμβολίζει την άρνηση της προγονικής του κληρονομιάς ως επόμενο ιερέα του Κθούλου)! Με λίγα λόγια, ένα μέτριο κινηματογραφικό πείραμα, που όμως διαθέτει ισχυρές δόσεις λαβκραφτικού τρόμου και παράνοιας!