Σκοτεινός Κώδικας (the movie)

14/09/09 by arpokratis

Είδα χθες την ταινία Σκοτεινός Κώδικας (Knowing) και ομολογώ πως έμεινα έκπληκτος! Αναμφισβήτητα και για το είδος ταινίας που είναι, πρόκειται για την έκπληξη της χρονιάς!
Πρόκειται ασφαλώς για μια παραγωγή post-9/11 με όλα τα στοιχεία ρεαλιστικού τρόμου που προκαλούν οι τεχνολογικές καταστροφές (βλέπε πτώση αεροπλάνου, επίθεση στο μετρό). Θυμίζει βέβαια κάπως την σκηνοθεσία των X-Files, όμως η μεγάλη ανατροπή συμβαίνει στο τέλος όταν η ανώνυμη αγγελόμορφη εξωγήινη φυλή μεταφέρει στην νέα Εδέμ (όπου βλέπουμε το Δέντρο της Ζωής & του Θανάτου;) τους «πρωτόπλαστους» – μαζί με το υπονοούμενο: «και τώρα, πολλαπλασιαστείτε σαν τα κουνέλια»!
Αυτό που με ενθουσίασε περισσότερο πάντως ήταν η εικονογραφία των εξωγήινων.
Προσέξτε πως το αστρικό τους όχημα που περιστρέφονταν ήταν βασισμένο στην γκραβούρα του Matthaeus του Γηραιότερου, (Icones Biblicae, 1625) που παριστά το θρόνο του Θεού από το όραμα του Ιεζεκιήλ, με τους τροχούς.
Από την δεκαετία του 1970 υπάρχει ένα σοβαρό debate για το αν το όχημα αυτό ήταν ένα συμβολικό όραμα ή η εμφάνιση ενός εξωγήινου σκάφους. Γνωστή είναι η περίπτωση του μηχανικού της NASA Γιόζεφ Φ. Μπλούμριχ ο οποίος βασισμένος στο σχετικό κείμενο της Βίβλου, σχεδίασε ένα λειτουργικό (;) σκάφος αναθερμαίνοντας τις συζητήσεις περί της θεωρίας των Αρχαίων Αστροναυτών!
Ανάλογη είναι η προσπάθεια (;) του σκηνοθέτη στην εν λόγω ταινία, καθώς αφήνει να εννοηθεί η πιθανότητα πως ότι έγινε κάποτε γίνεται ξανά τώρα! Δηλαδή, αν η Γη ήταν η Εδέμ στην οποία μας έφεραν κάποτε οι άγγελοι-εξωγήινοι, τότε μας ταξιδεύουν πάλι σε μια καινούργια πλανητική Εδέμ!
Προσέξτε επίσης την μορφή των πλασμάτων – παραπέμπει άμεσα στους Φωτεινούς (The Shinning Ones) έτσι όπως τους περιγράφει ο William Henry στα βιβλία του, αλλά και στους Vorlons έτσι όπως τους αναπαράστησε ο J. Michael Straczynski στο Babylon-5 (όπου μιλώντας με όρους της μυθολογίας Κθούλου, είναι οι Πρεσβύτεροι Θεοί!).
Τέλος, προσέξτε την ομοιότητα ανάμεσα στο Knowing, το The Day Earth Stand Still και τον τρόπο με τον οποίο τελειώνει η νέα τηλεοπτική σειρά Βattlestar Galactica: παρουσιάζουν την ανθρωπότητα να αρχίζει ξανά από την αρχή, δίχως τις τεχνολογικές της δυνάμεις. Αποτελεί αυτό άραγε ένα κοινωνικό σχόλιο πως πρέπει να μηδενίσουμε το κοντέρ της εξέλιξης μας διότι κάπου στρίψαμε λάθος; Είναι μέσω της τέχνης η εξωτερίκευση ενός υποσυνείδητου ρεύματος σκέψης που ίσως μας οδηγήσει σε μια επερχόμενη αλλαγή; αναρωτιέμαι, τι άλλες εκπλήξεις μας επιφυλάσσει η Εποχή του Σεθ την οποία διανύουμε…
Τέλος, αξίζει πιστεύω να διαβάσετε και τα σχόλια του Dr. Woodman πάνω στο ίδιο θέμα.