Το Χάος & ο Λεβιάθαν: Διαβάζοντας δυο (αρνητικά) σύμβολα
Όλα τα σύμβολα κάτω από την Άβυσσο -όπως μας λένε οι Καμπαλιστές- έχουν διττή σημασία. Ορισμένα σύμβολα όμως, στις συνειδήσεις των ανθρώπων έχουν απλά και μόνο αρνητική έννοια. Άποψη βεβιασμένη βέβαια και εντελώς λανθασμένη…
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το Αστέρι του Χάους, μια σφαίρα με οχτώ ευθύγραμμα βέλη που προεκτείνονται σε αντίστοιχα οχτώ κατευθύνσεις του χώρου. Ιστορικά, αποτελεί μια αυθόρμητη έμπνευση του γνωστού συγγραφέα του φανταστικού Michael Moorcock, ο οποίος την δεκαετία του 1960 ήθελε να δηλώσει με την εικόνα αυτή την ευρύτητα των πιθανών εξελίξεων ενός πράγματος. Στη συνέχεια υιοθετήθηκε από την σχολή της Χαοτικής Μαγείας του Peter Carroll ο οποίος διάβασε σ’ αυτή τα διαφορετικά είδη μαγικής τέχνης.
Εικονογραφικά βέβαια παραπέμπει στο αστέρι της Ιστάρ αλλά και στην κάρτα 8 ράβδοι στην Τράπουλα του Θωθ του Άλιστερ Κρόουλυ… Σε κάθε περίπτωση όμως πρόκειται για την δυναμική προβολή της γενεσιουργού ιδιότητας του Κέντρου. Η σφαίρα, σαν ένας Μαύρος (δηλαδή μυστικός) Ήλιος αποστέλλει τις αχτίδες του στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα, στις δυο όψεις αυτού του κόσμου (4Χ2) τον ορατό και τον αόρατο, διασπείροντας έτσι την ζωή σε κάθε της μορφή. Το Χάος στο οποίο το εν λόγο σύμβολο αναφέρετε, δεν αφορά την καταστροφή και την διάλυση. Δεν πρόκειται με λίγα λόγια για το αντίθετο της τάξης (α-ταξία), αλλά για την ίδια την πηγή της ζωής όπου καμία γνώση δεν επαρκεί για να προφέρει σε λέξεις το μυστήριο αυτό του γνόφου όπου η μορφή είναι ακόμη ά-μορφη και ο χρόνος βρίσκεται μόλις στα σπάργανα του…
Ένα εξίσου παρεξηγημένο σύμβολο είναι ο λεγόμενος Σταυρός του Λεβιάθαν. Στην περίπτωση του, συνδέθηκε με το Σατανιστικό κίνημα μέσω του Anton LaVey. Το Crux Satana όμως είναι κατά πολύ αρχαιότερο αφού το συναντάει κανείς σε αλχημικές πραγματείες δηλώνοντας το χημικό στοιχείο θείο. Ο διπλός σταυρός αποτελεί παραδοσιακό έμβλημα των Αρχαγγέλων ενώ ο διπλός κύκλος είναι γνωστό σύμβολο του απείρου. Αναμφίβολα το εν λόγω έμβλημα δηλώνει μια ουροβορική μεταβλητότητα από την οποία πηγάζει ανοδικά στον κάθετο άξονα αναφοράς, η δύναμη των υδάτων – του Λεβιάθαν ή του ασυνειδήτου μιλώντας ψυχολογικά. Και ως έτσι, δεν είναι παράξενο που το σύμβολο αυτό έχει προκαλέσει τόσο έντονο προβληματισμό καθώς δηλώνει με τον πιο γραφικό τρόπο την φαλλική ορμή της εσωτερικής αβύσσου (βλ. και κουνταλίνι)…
Related Posts
Tags
Share This
