Σταυρός: Το Σύμβολο που Ενώνει τους Κόσμους
Ο Σταυρός είναι ένα από τα πλέον χαρακτηριστικά σύμβολα που η ίδια του η μορφή δηλώνει μια ακολουθία ιδεών. Πρόκειται, δηλαδή, για μια φόρμουλα που, όποτε χρησιμοποιείται, ενεργοποιεί κάτι τόσο στο ασυνείδητό μας όσο και στην Άλλη Πλευρά. Βλέπετε, οτιδήποτε είναι συμβολικό για εμάς, για το αστρικό πεδίο είναι πραγματικότητα. Αλλά ας μην πάμε σ’ αυτά τα βαθιά νερά…
Δεν νομίζω πως χρειάζεται να σας πω πως ο Σταυρός είναι ένα διαχρονικό και πανανθρώπινο σύμβολο. Αυτά είναι γνωστά. Αυτό που ίσως δεν ξέρετε είναι πως υπάρχουν δυο βασικά είδη σταυρού, ο ισοσκελής ή ελληνικός (που με τις τέσσερις ίσες ακτίνες του υποδηλώνει την ανάπτυξη των τεσσάρων στοιχείων από την πεμπτουσία των πραγμάτων, δηλαδή το Κέντρο, το υπερούσιο Είναι), και ο καμπαλιστικός ή χριστιανικός, του οποίου η οριζόντια δοκός δεν τέμνει την κάθετη ακριβώς στο μέσο αλλά ψηλότερα, συμβολίζοντας έτσι την εξύψωση του υλικού κόσμου προς την πνευματική αλήθεια.
Και γι’ αυτό ακριβώς ο Σταυρός είναι σαν ένα δέντρο (γέφυρα ή σκάλα) που φέρνει σε ζωντανή επαφή τα θεϊκά πεδία με τον κόσμο των ανθρώπων, την πνευματική αρχή με την εγκόσμια τάξη πραγμάτων.
Με την αρμονική γεωμετρία του, επίσης, παριστά τον παγκόσμιο άνθρωπο Αδάμ Κάδμος, που προεκτείνεται σε όλα τα πεδία – η βάση του είναι τα πόδια στο υλικό πεδίο, η καρδιά του πάλλεται στο κομβικό κέντρο, τα χέρια του εκτείνονται στις δυο πύλες του ορίζοντα, από όπου ανεβαίνει και κατεβαίνει ο ήλιος, και το κεφάλι του στεφανώνεται από την πνευματική διάσταση.
Το ίδιο, βέβαια, συμβαίνει και με τον κοσμικό άνθρωπο της Πεντάλφα, με τη διαφορά πως ο σταυρικός έχει τα πόδια του ενωμένα, λεπτομέρεια που από τη μια χαρακτηρίζει τους νεκρούς, ενώ ταυτόχρονα δηλώνει τη συνοχή των αντιθέτων, όπως ο πλατωνικός ηνίοχος που στο άρμα της ψυχής (βλ. τον Πλατωνικό Φαίδρο) κατευθύνει τα δυο άλογα σε μια κοινή πορεία.
Η κύρια σημασία του Σταυρού, λοιπόν, είναι αυτός της σύνδεσης. Καθόλου παράξενο, συνεπώς, που είναι σημάδι αναγνώρισης (μιας πνευματικής εργασίας) αλλά και προστασίας. Ο μάγος που θα σχηματίσει το σημείο του Σταυρού δεν είναι Χριστιανός ή Παγανιστής, απλά επαναλαμβάνει την κίνηση με την οποία ο Δημιουργός στον Πλατωνικό Τίμαιο επανενώνει (σφραγίζει) τα διαχωρισμένα μέρη της ψυχής του κόσμου με δυο ράμματα που σχηματίζουν σταυρό!
To κείμενο αυτό δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στο περιοδικό mystery, τεύχος 90.