Σχετικά με το Εσωτερικό Μήνυμα της Ανάστασης
Πολλά έχουν γραφτεί κατά καιρούς για το θέμα της αναγέννησης, την Ανάσταση για την οποία ότι και αν πούμε, θα υπάρχουν ακόμα περισσότερα πράγματα για να ειπωθούν. Πόσοι όμως προσεγγίζουν το όλο θέμα έξω από την εθιμοτυπία και τους βιολογικούς προβληματισμούς;
Και τα λέω αυτά διότι πιστεύω πως η ανάσταση δεν είναι ένα γεγονός που εξαντλείται σε κάποιο παρελθόν, αλλά μια συνεχής πρό(σ)κληση για ένα καινό τρόπο ύπαρξης. Ανάσταση σημαίνει ανάταση της στάσης του ατόμου μέσα στον χρόνο. Μια ριζική αλλαγή σχέσης με τον Εαυτό και το θείο, δηλαδή τις πτυχές του αιώνιου αφού δηλώνει την έξοδο από τον βατό και πρόσκαιρο κόσμο του περιορισμού και της επανάληψης.
Γι’ αυτό και κάθε συμβολική έκφανση της ανάστασης νοείται θαυμαστή και απίστευτη αφού εξ ορισμού πρόκειται για υπέρβαση προσωπική, για μεταμορφωτική επαφή με το αιώνιο.
Υπό αυτή την σκοπιά, η πραγματικότητα της ανάστασης από ιστορικό ζήτημα και αντικείμενο διένεξης, γίνεται μέρος μιας ευρύτερης εσωτερικής εργασίας και μεταφυσικής πραγμάτωσης. Και ως έτσι, ανάσταση δεν σημαίνει αναγκαστικά τον εκ νέου γάμο της ψυχής με το σώμα, αλλά την οντολογική αφύπνιση του κατά τα άλλα κεκοιμημένου (συμβολικά νεκρού) ανθρώπου.
Γι’ αυτό και η συμμετοχή στους αναστάσιμους εορτασμούς, από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα (Οσιριακά μυστήρια, Αδώνια, Χριστιανικό εκκλησίασμα κ.α.) είχε κάθε φορά μείζον σημασία, καθότι όχι απλά ενίσχυε τους δεσμούς μιας κοινότητας προσφέροντας ισότιμα, στοιχεία πολιτισμικής ταυτότητας, αλλά ποιο σημαντικό, αποτελούσε μια ενεργή υπενθύμιση αναφοράς του ατόμου στην μεταφυσική αρχή, μετατρέποντας την τελετουργία σε παροντικό γεγονός κοινωνίας για την αιώνια αλήθεια της υπέρβασης.
Related Posts
Tags
Share This
Η ανάσταση λοιπόν σε μεγάλο ποσοστό ταυτίζεται με τη φώτιση/θεωση. Αυτό είναι σωστό γιατι έχουμε πολλές διαφορετικές πηγές που συμφωνούν. Από μυθολογία (Διόνυσος Ζαγρευς) και φιλοσοφία (πλάτωνας -μύθος σπηλαίου ή ταινία ματριξ πιο μοντέρνα) έως Βούδα και σαμανους λατινικής αμερικής (Καστανεντα).
Το ζητούμενο είναι το πώς ακριβώς θα επιτευχθεί.
Αρκεί άραγε ο διαλογισμός ενός εναρετου ανθρωπου για να μεταφέρει την συνείδηση του στο αστρικο πεδίο όπου θα δώσει την μάχη του;
Η κάτι μας διαφεύγει;
Ανοίγεις τεράστιο θέμα! Θα έλεγα καλύτερα πως δεν αρκεί μια μόνο μέθοδος, αλλά αυτό που υποστήριζαν και οι αλχημιστές, δλδ. ora et labore, προσευχή (διαλογισμός) και εργασία (κοσμική/πνευματική).
Προσευχή (διαλογισμός) και εργασία, ωστόσο δεν είναι πιο σαφές.
Σίγουρα υπάρχουν πολλά μονοπάτια, αλλά θα πρέπει έστω να μελετήσουμε τα επικρατεστερα και να διατυπώσουμε τεχνικές και μεθοδολογία.
Πχ, επιθυμούμε αστρικη προβολή και συνειδητα ονειρεματα; Αν ναι, εφαρμόζουμε τα αντίστοιχα how to. Είναι μεμπτό ή όχι εάν χρησιμοποιήσουμε ενθεογενες; Αν όχι, τότε υπάρχουν ακίνδυνα.
Ποιες τεχνικές αύξησης της προσοχής είναι πιο αποδοτικές; Ποιούς κανονες θα πρέπει να τηρήσουμε;
Τη φώτιση ο βούδας την βρήκε κάτω απο ένα δέντρο. Άρα ξέρουμε πως μέσα μας βρίσκεται η δυνατότητα. Υπάρχουν αρκετοί και πολλοί απο αυτούς προγονοί μας που τα έχουν καταφέρει. Αρκεί να βρούμε τα κοινα τους στοιχεία για να περιορίσουμε το τί πρέπει να κάνουμε