Υπάρχει Πραγματικά το Πηγάδι της Κόλασης;
Μπορεί οι φιλόσοφοι και οι μύστες να λένε πως δεν υπάρχει άλλη Κόλαση από αυτή που βρίσκεται εντός του ανθρώπου, δεν είναι όμως λίγοι αυτοί που πιστεύουν κυριολεκτικά στον Άδη. Μάλιστα, σε κύκλους ένθερμων χριστιανών, και φυσικά σε πολλά έντυπα του Παράξενου, ανακυκλώνετε χρόνια τώρα η υποτιθέμενη τυχαία μα αυθεντική ανακάλυψη της Κόλασης το 1989.
Ο θρύλος αυτός λοιπόν, έχει ως εξής…
Μια ρωσική ομάδα επιστημόνων, με επικεφαλή τον Dr. Azzacov, πραγματοποιώντας γεωτρήσεις κάπου στο Kola Peninsula της Σιβηρίας, τρύπησαν σε βάθος 14.5 χιλιομέτρων, την κορυφή μιας υπόγειας κοιλότητας. Στην συνέχεια, κατεβάζοντας μια συσκευή μέτρησης, κατέγραψαν θερμοκρασία 1.100 °C (!) ενώ μαγνητοφώνησαν κραυγές που παρέπεμπαν στα βασανιστήρια της Κόλασης.
Από τότε, το ηχητικό ντοκουμέντο (μπορείτε να το ακούσετε εδώ) έχει κάνει το γύρο του κόσμου συνεχίζοντας μέχρι σήμερα να προκαλεί ρίγους και προβληματισμό.
Η αλήθεια όμως κάπως είναι διαφορετική…
Είναι γεγονός πως το Δεκέμβρη του 1984, ο Σοβιετικός γεωλόγος Y. A. Kozlovsky, είχε καταφέρει με την ομάδα του να ανοίξει το βαθύτερο πηγάδι του κόσμου – είδηση που δημοσιεύτηκε στο Scientific American της εποχής. Κανένας όμως δεν ανέφερε την ύπαρξη απόκοσμων, φρικιαστικών κραυγών.
Σύμφωνα πάλι με άρθρο του Rich Buhler το 1990, στο περιοδικό Christianity Today, ο εν λόγω θρύλος ξεκίνησε σαν αστείο από μια δασκάλα στη Νορβηγία, η οποία έκπληκτη άκουσε αργότερα να διηγούνται την ιστορία της στην Καλιφόρνια!
Η ιστορία όμως δεν περιορίστηκε στην ανατολική ΗΠΑ, καθώς δυο χρόνια μετά, οι αρθρογράφοι του γνωστού για τις φάρσες του Weekly World News, όχι μόνο επανα-εξιστόρησαν τα συμβάντα -αναφέροντας μάλιστα πως η ανακάλυψη είχε δημοσιευτεί σε έγκυρο επιστημονικό περιοδικό της Φινλανδίας, κάτι που φυσικά δεν συνέβη ποτέ- αλλά δημοσίευσαν και μια φωτογραφία του Dr. Dimitri Azzacov, ο οποίος είχε σπουδάσει σε πανεπιστήμιο της Γιουγκοσλαβίας!
Σήμερα πλέον, είναι γνωστό στους περισσότερους, ότι η εν λόγω ιστορία αποτελεί έναν από τους κλασσικότερους Αστικούς Θρύλους, τις νέο-μυθολογικές εκείνες ιστορίες δηλαδή που υπάρχουν για να διασκεδάζουν αλλά και να διατηρούν την ατμόσφαιρα του μυστηρίου, στο σκοτεινό δάσος που είναι η σύγχρονη αστική ζωή.
Όσον αφορά τέλος τις κραυγές των κολασμένων, πρόκειται απλά για τροποποιημένο απόσπασμα από την ταινία Baron Blood του 1972…
Related Posts
Tags
Share This
