The Fades: Ίσως η Καλύτερη Βρετανική Σειρά Τρόμου
Το The Fades ήταν ίσως η μεγαλύτερη τηλεοπτική έκπληξη του 2011! Μια σειρά έξι επεισοδίων (μέχρι στιγμής) του BBC με κεντρικό θέμα την περιπέτεια ενός άγγλου εφήβου της διπλανής πόρτας, που ανακαλύπτει κάτω από αλλόκοτες συνθήκες πως όχι απλά είναι αλαφροΐσκιωτος, αλλά πιθανόν, και το κλειδί για την ισορροπία μεταξύ του κόσμου των νεκρών και αυτό των ανθρώπων.
Η κοσμική σκακιέρα της πρώτης σαιζόν είναι στρωμένη ανάμεσα σε δυο «παρατάξεις»: τους αλαφροΐσκιωτους Αγγελικούς και τους Ωχρούς (Fades), δηλαδή τα πνεύματα των νεκρών που δεν μπόρεσαν να αναληφθούν στο αστρικό επίπεδο και ως έτσι, έμειναν παγιδευμένα στον δικό μας κόσμο, στοιχειώνοντας ανθρώπους και κτίρια. Μέχρι που ένας από αυτούς ανακάλυψε τον τρόπο για να αποκτήσει ξανά σάρκα… θυμάστε τι έκανε ο Οδυσσέας στην Ομηρική Οδύσσεια όταν ήθελε να μιλήσει με τους νεκρούς; Ε, κάπως έτσι!
Το The Fades, μια δημιουργία του Jack Thorne που το 2007 μας παρουσίασε το πολυσυζητημένο Skins (μια ιστορία εφήβων από προβληματικές οικογένειες) πρωτοτυπεί όχι μόνο με το παραφυσικό του θέμα, αλλά κυρίως γιατί δεν φοβάται να βάλει στο επίκεντρο των εξελίξεων, απλούς καθημερινούς ανθρώπους με τα μυριάδες προβλήματα τους, και να τους μετατρέψει όχι σε ήρωες-αντικείμενο θαυμασμού, αλλά σε τραγικές φιγούρες που κανείς δεν θα ζήλευε!
Προσωπικά, έχω παρατηρήσει πως το στοιχείο αυτό τείνει να επικρατήσει στην νεώτερη βρετανική sci-fi σκηνή. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το Torchwood του Russell Davies, ένα spin off του Doctor Who που τσακίζει κυριολεκτικά όλους τους πρωταγωνιστές με ατελείωτες ψυχολογικές δοκιμασίες, μέχρι να τους κατακρημνίσει ολοκληρωτικά από τον πάνθεον που θα μπορούσαν να είχαν ανέβει!
Συγκρίνεται για παράδειγμα την προβληματική οικογένεια του 17χρονου Paul με το κουραστικό μελό από το δεύτερο season του The Walking Dead που δεν πείθει κανένα, αλλά και το ανύπαρκτο σχεδόν οικογενειακό feeling του Terra Nova που καταναγκαστικά προσπαθεί να περάσει στον θεατή δίχως όμως να τα καταφέρνει
Δοκιμάστε επίσης να συγκρίνεται τους ασθενικούς ήρωες του The Fades με τους καλογραμμωμένους πρωταγωνιστές του Supernatural και θα καταλάβετε την διαφορά ανάμεσα στον Ευρωπαϊκό ρεαλισμό και την Αμερικάνικη υπερβολή!
Αυτή η τάση άλλωστε ίσως να ακολουθεί και την συλλογική κοινωνική σκέψη που από την αυγή του 21ου αιώνα, αμφισβητεί και αποκαθαίρει ένα προς ένα, τα διάφορα στερεότυπα, τους θεσμούς και τα δόγματα…
Όπως και να έχει, το The Fades αποτελεί ένα ιδανικό συνδυασμό τηλεοπτικού δράματος, χιούμορ (που απευθύνετε κυρίως στους geeks αλά Bing Bang Theory) και τον καλό παραδοσιακό τρόμο που συνδυάζει το ψυχολογικό θρίλερ με το εγκεφαλικό σενάριο και ένα εξαιρετικό, ατμοσφαιρικό φωτισμό. Με λίγα λόγια, είναι η καλύτερη βρετανική παραγωγή των τελευταίων χρόνων.
Περισσότερα για την σειρά, δείτε εδώ.
Για τρέιλερ της σειράς, δείτε εδώ.
Related Posts
Tags
Share This
Στις περισσότερες παραγωγές του Spielberg υπάρχει η αίσθηση ότι ο ίδιος προσπαθεί να παίξει το ρόλο κάποιου είδος παγκόσμιας πατρικής φιγούρας – πάνω-κάτω θέλει να σου πει πως πρέπει να “τρέχει” μια οικογένεια. Νομίζω το ίδιο κάνει και ο George Lucas. Γι’αυτό μοιάζουν και βαρετοί (το λιγότερο). Όσο αναφορά το Walking Dead… όταν πρωτοέμαθα γι’αυτό μόλις είχα διαβάσει το “Μαύρα Υπόγεια Ρεύματα” του Θ. Βέμπου και γι’αυτό είχα ενθουσιαστεί με τη σειρά, τη πρώτη season. Μετά τις “καλλιτεχνικές διαφωνίες”, που είχε ο F. Darabont με την παραγωγή, η σειρά μοιάζει να έχει επικεντρωθεί στη κοινωνική πλευρά μόνο (αν και το τελευταίο επεισόδιο έμοιαζε με αυτό ενός reality show) και οι σκηνές zombie έχουν μόνο διακοσμητικό χαρακτήρα για να κρατάνε τους hardcore μάλλον. Κρίμα.
Υ.Γ. Ένα πράγμα, που με ενοχλεί στις σειρές σήμερα (με εξαίρεση ίσως το Walking Dead) είναι ότι οι κύριοι πρωταγωνιστές είναι κυρίως δημόσιοι λειτουργοί (στρατιωτικοί και αστυνομικοί) και αυτό λέει κάτι. Μάλλον πρέπει να είσαι λιγάκι G.I. Joe για να είσαι cool.